[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 14:27 | |

سلام دوستان عزیز تعداد صفحات از 1تا4 می باشد صفحات بعدی رو حتما ببینید دوستان گلم ممنون

دوستتون دارمممممممممممممممممممممممممم

بای

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 14:18 | |

http://ghalbtanha.LoxBlog.Com/profile.php اینم پروفایلم عزیزانم

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 16:41 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 14:43 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 14:40 | |

	...اشكی كه بی صداست ...پشتی كه بی پناست ...دستی كه بسته است ...پایی كه خسته است ...دل را كه عاشق است ...حرفی كه صادق است ...شعری كه بی بهاست ...شرمی كه آشناست ...دارایی من است   .ارزانی شماست

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 14:20 | |

تا آمدم بگم تابانتر از خورشید نیست وقتی چشمان تو را دیدم منصرف شدم

تا آمدم بگم دریا بسیار پهناور است وقتی دل عاشق تو را دیدم  منصرف شدم

تا آمدم بگم زندگی زیباست تو را دیدم زندگی زیباتر شد .

تا آمدم بگویم ((من)) وقتی تو را دیدم ((ما)) جایگزین کلامم شد. 

اگر ابرها باریدن را فراموش کنند ،اگر چشمها گریستن را فراموش کنند ، اگر لبها خندیدن را فراموش کنند ،اگر قلبها دوست داشتن را فراموش کنند ،من هرگز تو را فراموش نمیکنم .روزی تو را فراموش میکنم که مرگم فرا رسد!

گویند در آسمان فرشتگانی بودند که سرنوشت آدمیان را با جوهر  طلایی و قلم نقره ای بر پیشانی شان مینوشتند .نوبت به ما که رسید جوهر  طلایی ریخت و قلم نقره ای شکست ،برای ما با ذغال سیاه نوشتند.

تو آمدی ز دورها و دورها ز سرزمین عطرها و نورها ،نشانده ای مرا اکنون به زرورقی ز عاجها و زابرها و ز بلورها . مرا ببر امید دلنواز من ، ببر به شهر شعرها و شورها .

اگر دوستیها و ناکامیها دلم را سوزنده و اشکم را جاری سازند ، اگر پیچ و تاب زندگی مرا به قعر دریای یاس و نا امیدی پرتاب کنند ،اگر مرا مانند بلبلی در قفس زندانی نموده و از دیدن عشقم باز داراند ،باز دست از دوستی و محبت تو نخواهم کشید و همیشه دوستت خواهم داشت.

شب مستی را بهانه کردم تا صبح گریستم             تا کسی نداند من عاشق کیستم

هرگز ندیدم بر لبی لبخنده زیبای تو را               هرگز نمیگیرد کسی در قلبم جای تو را

نمیدانی :بغضی گلویم را گرفته که مهیب ترین رعد و برق ها و سخت ترین باران ها هم نمی توانند آن را بشکنند ،امّا تو ای زیبای  من با کوچکترین تلنگر چشمانت آن را شکستی و سیلی عظیم بر روی گونه های داغم جاری ساختی. امید اینکه هیچ وقت گلهای عشق و محبت در قلبمان پژمرده نگردد.

سرزمین دلم سالها بر اثر جفای روزگار غریب و سرد به سرزمین یخ زده تبدیل شده بود تا اینکه وجود گرما بخش تو با آن نگاه پر امید ، جوانه های سبز امید را در دلم کاشت و اینک دلم یکپارچه سبز است و این سبزی را مدیون آفتاب مهربانی توست که بر ناکجاآباد دلم تابیدی و سیراب از هر مهربانی کردی.کاش این نور مهرت هرگز به غروب ننشیند

از کجاا آغاز کنم ؟بیان عشقی که گویای یک عشق و عظمت آن باشد .قصه ی عشقی را که از دریا کهنسالتر و از اقیانوس ژرف تر و از آسمان زیباتر.

 از کجاا بنویسم ؟

داستان شیرین دوستی ای را که مالامال صداقت است و اکنون به سپیدی اشک،اشکی چون شمع ،شمعی چو نور، نوری چون ماه ، ماهی چون تو است.

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 14:19 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 14:2 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 13:59 | |

اینم یه اهنگ دیگه از مجید به نام بی انصاف 

اگر غم هات و از یادت نبردم

ولیکن پا به پات غصه خوردم

اگر به قول تو هیچی نداشتم

واست از مهربونی کم نذاشتم

اگر واسه تو دل گرمی نبودم

ولی در حد سرگرمی که بودم

بی انصافی نکن تقلید کردی

من و از زنده بودن سیر کردی

ولی باز به تو حسی خاص دارم

عزیزم خب منم احساس دارم

از عشقت میرم و توتار و پودم

من و برگردون اون جایی که بودم

من و برگردون اون جایی که بودم

پیشم بودی ولی مغرور بودی

بهت نزدیک بودم,دور بودی

ستاره بودی اما توی شب هام

همیشه سرد و سوت و کور بودی

همیشه سرد و سوت و کور بودی

بلاهایی سرم اوردی اما

بگو من کی شکایت کرده بودم؟

بیا برگرد همون جایی که رفتی

به بی مهریتم عادت کرده بودم

کی مثل من کنارت پابه پا بود؟

کی با خوب و بد تو زندگی کرد؟

چقد آسون تو رفتی و ندیدی

یکی پشت سرت خون گریه میکرد

یکی پشت سرت خون گریه میکرد

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:25 | |

اهنگ مجید خراطها خیلی قشنگه حتما بخونش شکستی بالمو

هر چقدر بد شدی بازم حرف رفتن نزدم

تو همش راحتو رفتی من همش راه اومدم

تا به سختی ها رسیدی خودتو باختی چرا؟

اگه دوریم دغدغه ات بود دورم انداختی چرا؟

هرکاری کردم به چشمت اصلا نیومد 

ببخش عزیزم که همین ازم بر اومد

چی شد اون حس زلالت 

اون دل ساده و صاف

لااقل دستشو ول کن جلو من بی انصاف

من دلم قد یه دریاست

طاقتم خیلی کم

نگیر دستاشو اقلا پیشم انقد محکم

تا یکی اومد سراغت دل من رو پس زدی

تو کنار کشیدی اما کاش کنار میومدی

به هر دری زدم که تو آرووم بگیری

حالا که خوبه همه چی تو داری میری

اگرچه رفتی عزیزم با عشق تازه

ولیکن این در رو به تو همیشه باره

یه روزی خسته میشی از پرسه و ولگردی

یا پشیمون میشی از اینکه منو ول کردی

تازه خواستم پر بگیرم که شکستی بالمو

تو که جای زانوهام نیستی بفهمی حالمو

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:22 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:11 | |

عاشق برای بدست آوردن آن کسی که

متعلق به دیگریست دو راه بیشتر نداره!

مبارزه،صبر و در نهایت سوختن

جلوترنیا....

خاکستری میشوی....

اینجادلی راسوزانده اند....

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 11:38 | |

می تونی  دل  بـِکــنـــی تا ته ِ  دنیا برسی

امروزُ رها کنی تا خود  ِ فردا برسی

می تونی همسفر ِ خاطره های بد باشی

می تونی راه رسیدن به شبُ بلد باشی

می تونی تو چار دیوار ِ غربت  ِ دنیا بری

می تونی هر جا بمونی ،  می تونی هرجا بری

امّا هرگـــز نمی تونی غمُ تنها بذاری

تو مســــافری نمی شه غربتُ جا بذاری

خاطرت هرجا که باشی بازم اینجا می مونه

تا ابد غصه ی غربت  ، تو دلت جا می مونه ...

 دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
    

گر از قفس گریزم کجا روم، کجا من؟

 کجا روم که راهی به گلشنی ندانم
  

  که دیده برگشودم به کنج تنگنا من

  نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته کس به من دل
   

 چو تخته‌پاره بر موج، رها، رها، رها من

 ز من هر آنکه او دور ، چو دل به سینه نزدیک
  

  به من هر آن که نزدیک، ازو جدا، جدا من!

نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
   

 که تر کنم گلویی به یاد آشنا من

  ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد؟
    

که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من؟

 ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
    

دلم گرفته ای دوست ، هوای گریه با من

                 نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت 

ولی بسیار مشتاقم 

                که از خاک گلویم سوتکی سازد، 

                       گلویم سوتکی باشد،بدست کودکی گستاخ و بازیگوش 

                                      و او یکریز و پی در پی 

                 دم گرم و چموش خویش را بر گلویم سخت بفشارد 

                                        و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد، 

                بدین سان بشکند در من، 

                                       سکوت مرگبارم را.........

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 11:23 | |

رد دارد! خیلی هم درد دارد، باور کن!
از آن دردهایی که شب تا صبح، از فرط حسرت‏پیچه، خم و راست می‏شوی و محکوم به سکوتی! آن هم سکوتی ابدی با لب‏هایی خاموش که تنها برای بلعیدن هوای روزهای نیامده باز و بسته می‏شود... روزهایی که به سیاهی‏اش ایمان داری و به سپیدی صبح صادق‏اش امید... و تو در کشاکش همیشه‏گی سیاهی و سپیدی، بی رنگی را ترجیح می‏دهی که خود منشا تمام رنگ‏هاست!
شاید اگر آن روزها هم، رنگ بی‏رنگی را بر طرح تابلوی دل می‏پاشیدی، این روزها طراح معروفی می‏شدی*!
آن روزهایی که رفته‏اند و دیگر باز نمی‏گردند، حتا در خواب!
درد دارد! باور کن درد دارد!

* هر چه هست از قامت ناساز بی‏اندام ماست/ ور نه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست!

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 11:23 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 11:23 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 11:23 | |

روزی که دیدمت آرام خندیدم
به خود گفتم:زندگی
زیبا بود...
آه...
... ولی افسوس او مرا هرگز ندید
حتی پرپر شدنم را در جلوی پاهانش
روزی که رفت من هم رفتم
او به دوام و من به فنا
کاش هرگز او را نمیدیدم کاش
روزی که دیدمش دنیا آبی بود
زیبا بود
مثل خواب
مثل برف
مثل باران
ولی رفتنی...
اما حال دنیا سیاه است
مثل کابوس
مثل سرما
مثل شب
ولی تا کی؟
کاش هرگز نمیدیدمت کاش 

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 11:7 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:12 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:12 | |

هر بار که می خواهم به سمتت بیایم، یادم می افتد

"دلتنگی"

دلیل خوبی برای تکرار یک اشتباه نیست...
هر وقت کم می آورم می گویم اصلا مهم نیست

اما تو که می دانی نبودنت چقدر مهم است!



رد پای کسی که آرامش را از من گرفته بود دنبال کردم

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:12 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:11 | |

به سلامتی درخت!

نه به خاطرِ میوش، به خاطرِ سایش.

 ღ ღ♥

به سلامتی دیوار!

نه به خاطرِ بلندیش، واسه این‌که هیچ‌وقت پشتِ آدم روخالی نمی‌کنه.

به سلامتی دریا!

نه به خاطرِ بزرگیش، واسه یک‌رنگیش.

به سلامتی سایه!

که هیچ‌وقت آدم رو تنها نمی‌ذاره.

ღ♥ღ

به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون دارن و نمی‌دونیم.

ღ♥ღ

به سلامتی نهنگ!

که گنده‌لات دریاست.

ღ♥ღ

به سلامتی زنجیر!

نه به خاطر این‌که درازه، به خاطر این‌که به هم پیوستس.

ღ♥ღ
به سلامتی خیار!

نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش.

ღ♥ღ

به سلامتی شلغم!

نه به خاطر (شل)ش، به خاطر(غم)ش.

ღ♥ღ

به سلامتی کرم خاکی!

نه به خاطر کرم‌بودنش،به خاطر خاکی‌بودنش

ღ♥ღ

به سلامتی پل عابر پیاده!

که هم مردا از روش رد می‌شن هم نامردا !

ღ♥ღ

به سلامتی برف!

که هم روش سفیده هم توش.

ღ♥ღ

به سلامتی رودخونه!

که اون‌جا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیکو دارن.

ღ♥ღ

به سلامتی گاو!

که نمی‌گه من، می‌گه ما.

ღ♥ღ

به سلامتی دریا!

که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه.

ღ♥ღ

به سلامتی سنگ بزرگ دریا!که سنگای دیگه رو می‌گیره دورش.

ღ♥ღ

به سلامتی بیل!

که هرچه ‌قدر بره تو خاک، بازم برّاق‌تر می‌شه.

ღ♥ღ

به سلامتی دریا!

که قربونیاشو پس می‌آره.

ღ♥ღ

به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!

که یه ‌تنه یه اتوبان رو حریفه.

ღ♥ღ

به سلامتی عقرب!

که به خواری تن نمی‌ده.

(عرض شودکه عقرب وقتی تو آتیش می‌ره و دورش همش آتیشه با نیشش خودش می‌کُشه که کسی ناله‌هاشو نشنوه)

ღ♥ღ

به سلامتی سرنوشت!

که نمی‌شه اونو از "سر" نوشت.

ღ♥ღ

به سلامتی سیم خاردار!

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:7 | |

مصرعی از قلب من

با مصرعی از قلب تو

شاه بیتی می شود در دفتر و دیوان عشق

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:7 | |

و چه آهنگِ زیباییست

این آهنگِ بودن و نبودنِ تو ...

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:7 | |

چشمانم به نگاهت حسودی می کنند

و نگاه مشتاق و تشنه تو

به دستان گریزان من

ناگسستنی است..

چقدر خستگی ناپذیرست...

آشوب نگاه تو..

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 10:5 | |

روی این زمــــین خـــــاکی * مــــیدونم شدم غـــــــریبه
دیـــــگه آرزو نـــ ــدارم کـــ ـــسی دستـــامو بـــــگیره

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 12:56 | |

"من"

"تو"

و فقط...

"یک قاب عکس"

این

تمام خوشبختی بود که

از جیب خدا کش رفتـــــــــــــــــــــــــــم...

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 12:41 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 12:40 | |

یــادم بــاشـــد ، امشب بعضی از آرزوهایم را دَم ِ در بگذارم

تــا رفتگـــر ببــــرد ! بیچــاره او

ما بقــی را هم نقــدا” بــا خود بــه گور می بـــرم

ما بقــی همــان ” آرزوی بــا تــو بودن ” است

نتــرس جانکم

حتــی آرزوی ِ داشتنت را هم بــه کســی نمی دهم

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 12:36 | |

دلتنگی چه حس بدی است....

تنهایی چه حس بدی است

کاش...

پاره ای ابر میشدم

دلم مهربانی می بارید

کاش نگاهم شرار نور میشد

اشتی میدادش

و

که دوست داشتن چه کلام کاملی است

و

من...

چقدر دلم تنگ دوست داشتن است!

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 12:36 | |

می دانی … !؟

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 12:34 | |

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 12:32 | |

براي عشق تمنا كن ولي خار نشو. براي عشق قبول كن ولي غرورتت را از دست نده . براي عشق گريه كن ولي به كسي نگو. براي عشق مثل شمع بسوز ولي نگذار پروانه ببينه. براي عشق پيمان ببند ولي پيمان نشكن . براي عشق جون خودتو بده ولي جون كسي رو نگير . براي عشق وصال كن ولي فرار نكن . براي عشق زندگي كن ولي عاشقونه زندگي كن . براي عشق بمير ولي كسي رو نكش . براي عشق خودت باش ولي خوب باش

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 11:6 | |

عاشق تنها

من این شب زنده داری را دوست دارم
من این پریشانی را دوست دارم
بغض آسمان دلتنگی را دوست دارم
گذشت و دلم عاشق شد ، بیشتر گذشت و دلم دیوانه ات شد من این دیوانگی را دوست دارم
چه بگویم از دلم ، چه بگویم از این روزها ، هر چه بگویم ، این تکرار لحظه های با تو بودن را دوست دارم
بی قرارم ، ساختم با دوری ات ، نشستم به انتظار آمدنت ، من این انتظارها و بی قراریها را دوست دارم
چونکه تو را دارم ، چون به عشق تو بی قرارم، به عشق تو اینجا مثل یک پرنده ی گرفتارم
به عشق تو نشسته ام در برابر غروب ، این غروب را با تمام تلخی هایش دوست دارم
من این نامهربانی هایت را دوست دارم ، هر چه سرد باشی با دلم، من این سرمای وجودت را نیز دوست دارم
من این بی محبتی هایت را دوست دارم ، هر چه عذابم دهی ، من آزار و اذیتهایت را دوست دارم
هر چه با دلم بازی کنی ، من این بازی را دوست دارم
مرا در به در کوچه پس کوچه های دلت کردی ، من این در به دری را دوست دارم
مرا نترسان از رفتنت ، مرا نرجان از شکستنت ، بهانه هم بگیری برایم ، بهانه هایت را دوست دارم
من این اشکهایی که میریزد از چشمانم را دوست دارم ، آن نگاه های سردت را دوست دارم
بی خیالی هایت را دوست دارم ، اینکه نمیایی به دیدارم هم بماند،غرورت را نیز دوست دارم....
تو یک سو باشی و تمام غمهای دنیا هم همان سو، من تو را با تمام غمهایت دوست دارم....
هر چه بگویی دوست دارم ، هر چه باشی دوست دارم ، مرا دوست نداشته باشی ، من دوستت دارم
من این ابر بی باران را دوست دارم ، من این کویر خشک و بی جان را دوست دارم، این شاخه خشکیده و بی گل را دوست دارم ، من اینجا و آنجا همه جا را با تو دوست دارم....
من این شب زنده داری را دوست دارم
اگر با تو بودن خطا است و من گناهکار ،من گناه کردن را با تو دوست دارم...
بی مهری هایت به حساب دلم ، اشکهایم را که در می آوری نیز به حساب چشمانم من این حساب اشتباه را دوست دارم....

[+] نوشته شده توسط هستی و علی در 11:2 | |