به شاد بودنت خوشم

و حتی به زخم زبانهايت !

كه عشق هيچ وقت چيزی جز اين نبوده

باور كن !

. . .

هر چند می دانم باورت نمی شود !

كسی كه مهربانی نگاهت را

با دنيا عوض نمی كند

هنوز هيچ چيز نشده . . .

دلتنگت شده ! !‌ !

از همين درختی كه دوباره سبز شده است

از همين خورشيدی كه مهربان تر شده

و از همين بارانی كه گاه و بيگاه می بارد

می شود فهميد ،

خدا هنوز هم حواسش به ما هست !

آرزوی محالی نيست

كه عشق ، همچون گل های مريم

بی هيچ محدوديتی

عطرش را در سراسر زندگيمان پراكنده سازد